Weeshuis
Het ziekenhuis ging een nauwe samenwerking aan met het plaatselijke weeshuis, de Abdiwaq (hoop voor de wereld)organisation for orphans and vulnerable children. Hier worden niet alleen wezen opgenomen, maar ook vondelingen en kinderen voor wie ouders of familie niet kunnen zorgen. veel vrouwen doen na verkrachting afstand van hun baby. In het tehuis verblijven gemiddeld 35 tot 40 kinderen, van wie sommigen met handicap. De leeftijd varieert van pasgeborenen tot achttienjarigen. De sfeer is goed; dankzij de liefdevolle zorg van weeshuismoeder Birtukan, twee social workers en een aantal toegewijde kinderverzorgsters komen de kinderen aan aandacht niets tekort. Met hulp van de stichting konden we wel een aantal structurele tekortkomingen aanpakken.
Het onhygienische sanitair werd in 2012 vervangen door een betegelde, goed functionerende toilet- en wasruimte en een buitenwasbak met drie kranen.
De elektriciteitsvoorziening was in zeer slechte staat. Bij stroomuitval werd gebruik gemaakt van kaarsen als noodverlichting: levensgevaarlijk in kleine ruimtes met veel jonge kinderen. Dankzij zg moonlights, die werken op zonne-energie, zijn alle ruimtes nu dag en nacht veilig te verlichten, een enorme verbetering.
Door een royale gift van de Zaanse Edith Jacoba-stichting kreeg de gehandicapte Demissu een rolstoel, die hem veel mobieler maakt en waarmee hij heel blij is.
In samenwerking met collega's uit Italië is ervoor gezorgd dat de kinderen op de binnenplaats van het tehuis buiten kunnen spelen met een draaimolen, twee schommels en een zelfgemaakte tafeltennistafel: goed voor hun motorische ontwikkeling. De buitenmuren zijn vrolijk beschilderd en alles ziet er goed verzorgd uit.
De gevaarlijke schuimplastic matrasjes in de babykamers zijn inmiddels vervangen door veiliger exemplaren. De bedjes hebben een muskietennet en de kinderen slapen onder goed wasbare nieuwe dekens.
Op 11 september 2013 hebben we met alle medewerkers en kinderen van het tehuis Nieuwjaar gevierd (Ethiopië heeft een andere jaartelling en begon op die dag aan 2006). Door particuliere initiatieven konden de kinderen van nieuwe kleren en schoenen worden voorzien. Het tweede grote feest was het Kerstfeest begin januari 2014: een Edamse schoolklas heeft het hele tehuis een onvergetelijke dag bezorgd met een attentie voor iedereen en een echte kerstmaaltijd naast een versierde boom onder de tropenzon!
Door de verslechterende economie en stijgende prijzen is melkpoeder, voor jonge baby's de meest belangrijke voeding, bijna niet meer te betalen. Veel kinderen die bij het tehuis worden binnengebracht worden meteen naar het ziekenhuis doorverwezen wegens ondervoeding. Het is hartverwarmend dat er zoveel donaties binnenkomen voor het zg Melkpoederfonds. In het bijzonder bedanken we restaurant Santiago in Egmond: het grootste deel van de fooienpot (in de vorm van een koe…) wordt ter beschikking gesteld om melk te kopen! De stichting is nu in staat tweemaandelijks een bedrag over te maken dat de kosten voor melkpoeder ongeveer dekt.
Er bestaat al enige tijd contact met de Nederlandse adoptievereniging Wereldkinderen, die erg onder de indruk is van de manier van werken van het tehuis. Zij zijn een voorlopig samenwerkingsverband met Abdiwaq aangegaan en het verheugende resultaat is dat vorige zomer Abdi en Birhane door hun nieuwe ouders zijn opgehaald. Beide gezinnen maken het uitstekend! Dit jaar hoopt ook de bijna 4-jarige Yeabsira, voor wie in Ethiopië zelf geen toekomst is, met zijn Nederlandse ouders mee te gaan.
De medewerkers van het Abdiwaqtehuis zijn heel dankbaar voor de geboden hulp, die het mogelijk maakt om de kinderen een zo goed mogelijke verzorging te bieden. Ze voelen zich erkend en gewaardeerd en we zien alleen maar positieve effecten. Voor beide partijen is het contact en de samenwerking heel belangrijk en waardevol en we hopen dat dat nog lang zo mag blijven.
Het Abdiwaq weeshuis eveneens werd in september 2016 door mij onaangekondigd bezocht. Ik werd opnieuw getroffen door de goede sfeer in het huis en de uitmuntende zorg voor de aan de staf toevertrouwde kindertjes. Aangezien het weeshuis naast een financiele bijdrage van de Federale Staat Oromo geen inkomsten heeft was de budgettaire situatie nijpend. Met name donaties uit USA waren door de politieke onrust en dus het uitblijven van geinteresseerde Amerikaanse bezoekers opogedroogd. Er waren bij mijn bezoek 14 babies! (dus jonger dan 12 maanden), die grotendeels poedermelk-afhankelijk en luierbehoeftig waren. Voorheen zagen we in het St Lukas Hospital de directe gevolgen van een tekort aan babypoedermelk, teweten allerlei maag/darminfecties (o.a.met TBC besmette koemelk) en ondervoeding.
De stichting heeft als acute noodhulp een bedrag van 2400 E overgemaakt, voldoende voor de aanschaf van poeder (formula)melk en luiers (3 per dag) voor8 babies voor 3 maanden. Zoals een paar jaar geleden zullen we als de situatie niet verbetert begin 2017 weer een donatie voor dit specifieke doel overmaken. Een actie loopt al om de benodigde financien te verkrijgen.
De weeshuisstaf en de iets oudere kindertjes waren ongelooflijk blij met de grote hoeveelheid kinderkleren die ik had meegekregen vanuit Nederland en om ook oudere kinderen t.g.v. de Ethiopische Kerstviering te verblijden met een mooie trui of broek naar eigen keus heb ik voldoende geld achtergelaten. Overigens waren alle breiwerken van dekentjes en mutsjes, gemaakt door de ruime (vrouwelijke) vriendenkring van onze stichting, zeer welkom in de kraamkamers van de ziekenhuizen in Bahar Dar en Wolisso . Heel veel dank hiervoor.
Weeshuis Abdiwaq houdt op te bestaan. Het officiële, verdedigbare, regeringsbeleid is : alleen adoptie binnnenslands is toegestaan. Het bestaan van weeskinderen wordt ontkend (niet houdbare stelling). De weeshuismoeder Birtukan heeft haar levenswerk afgebouwd en de 4 overblijvende kinderen worden met een ministaf ondergebracht op een klein, separaat deel van het weeshuisterrein, wat grenst aan het huis van Birtukan. Zij zal de overige gebouwen verhuren; met der opbrengst zijn de kosten voor staf en levensonderhoud van de overblijvende 4 kinderen zijn gedekt. Alleen in een bijzondere situatie zal Birtukan een financieel beroep op onze stichting doen, terwijl we haar moreel blijven steunen en contact blijven houden.
In de afgelopen jaren heeft SMEG in geval van nood het Abdiwaq weeshuis financieel gesteund. In het jaarverslag 2018 meldde ik, dat de officiele regeringspolitiek het begrip wees danig heeft ingeperkt, zodat altijd wel ergens een (ver) familielid c.q. dorpsgemeenschap verantwoordelijk kan worden gehouden om de desbetreffende wees op te nemen. Buitenlandse adoptie is verboden. In 2019 heeft deze politiek geleid tot afbouw van de activiteiten van weeshuismoeder Birtukan. Ik sprak haar nu en ook de laatste vier weesjes hebben een (hopelijk goed) tehuis gevonden. De onderkomens zijn inmiddels alle verhuurd en enkele voormalige personeelsleden zijn ter plaatse als guard of housekeeper/cook in dienst gekomen. Sori, de social worker, heeft een goede baan in Addis en Birtukan kan haar liefdevolle zorgen goed in kerkverband uitoefenen.
